Od dwudziestu już lat redakcja „Przeglądu Prawosławnego” przyznaje Nagrody im. Księcia Konstantego Ostrogskiego – za zasługi w rozwoju myśli, kultury i duchowości prawosławia oraz działalność na rzecz jednoczenia chrześcijan. W jubileuszowej edycji kapituła, obradująca pod przewodnictwem redaktora naczelnego Eugeniusza Czykwina, wyróżniła tych, którzy działają na niwie oświaty i kultury. Nagrody otrzymali: zespół Łemkowyna, z kierującym nim od początku Jarosławem Trochanowskim, archimandryta Tichon, zwierzchnik monasteru pw. Spotkania Pańskiego w Moskwie, instytut św. Sergiusza, wyższa uczelnia teologiczna od 1925 roku działająca w Paryżu i Grzegorz Kuprianowicz, historyk z Lublina, zwłaszcza za zaangażowanie w popularyzację wiedzy o tym, co wydarzyło się na Chełmszczyźnie w 1938 roku.

Zespół Pieśni i Tańca Łemkowyna z siedzibą w Bielance powstał w 1969 roku z inicjatywy Jarosława Trochanowskiego. Bardzo szybko wyrósł na prawdziwą instytucję społeczno-kulturalną, integrującą Łemków powracających w góry, choć niemało z nich dojeżdżało na próby z Dolnego Śląska, a nawet Gorzowa Wielkopolskiego. Rozbudzał świadomość narodową, poczucie dumy, kultywował tradycję i język przodków, przyczyniając się do powstrzymania  procesu asymilacji, chronił i rozwijał dorobek kulturowy. Zespół wysoki poziom i niepośledni repertuar zawdzięcza zaangażowaniu i talentowi swego kierownika i dyrygenta, który opracowując kilkaset pieśni, uchronił wiele przed zapomnieniem. Trochanowski sam jest autorem wielu kompozycji, jego pieśń „Na Łemkowyni” stała się swoistym hymnem Łemków.

Archimandryta Tichon (Szewkunow) to nie tylko mnich, zwierzchnik znaczącego monasteru, ale i rektor działającego przy nim seminarium, główny redaktor portalu Православие.Ru, autor filmów (jest absolwentem Państwowego Instytutu Kinematografii) „Pskowsko Pieczerskaja obitiel” (tam stawiał pierwsze kroki jako mnich) i – bardzo głośnego – „Upadek Imperium. Bizantyńska lekcja”, a także przewodniczący programu agrarnego „Zmartwychwstanie”, skierowanego na odradzanie rosyjskiej wsi. Wielokrotnie był nagradzany najwyższymi odznaczeniami cerkiewnymi i państwowymi.

Instytut św. Sergiusza w Paryżu to wyższa uczelnia teologiczna, utworzona w 1925 roku głównie z myślą o Rosjanach przebywających na emigracji. Od razu stał się ważnym ośrodkiem myśli teologicznej i kształcenia duchownych, skupiając wokół siebie kwiat rosyjskiej inteligencji. Nigdy, mimo trudnych warunków materialnych i lokalowych, nie obniżył poziomu nauczania i poziomu naukowego. Dziś szkoli prawosławną młodzież z całego świata.

Doktor Grzegorz Kuprianowicz, historyk, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, prezes Towarzystwa Ukraińskiego w Lublinie, autor wielu publikacji, dotyczących przede wszystkim ukraińskiej przeszłości Lubelszczyzny, został wyróżniony szczególnie za wszelkie działania (teksty, konferencje, wykłady, wystawę) przypominające akcję burzenia cerkwi na Chełmszczyźnie i Podlasiu w 1938 roku i uświadamiające ludziom także spoza środowiska prawosławnego, czym w istocie była i jak dramatyczne, do dziś, są jej skutki.
Dorota Wysocka