Nagrody Księcia Ostrogskiego przyznane
SouheilFarah, matuszkaSiergija (Bujczyk), o. archimandryta dr hab. prof. Uniwersytetu w Białymstoku Warsonofiusz (Bazyli Doroszkiewicz), metropolita poczajowski Włodzimierz (Moroz), wikariusz diecezji kijowskiej, Stowarzyszenie Rodzin Ofiar Pomordowanych przez Zbrojne Podziemie w 1946 roku zostali laureatami 27 edycji Nagrody im Księcia Konstantego Ostrogskiego. Kapituła, obradująca 16 stycznia pod przewodnictwa redaktora naczelnego Przeglądu Prawosławnego Eugeniusz Czykwina, przyznała je za zasługi w rozwoju myśli, kultury i duchowości prawosławnej oraz działalność na rzecz jednoczenia chrześcijan.
SouheilFarah otrzymał nagrodę za trud w dziele dialogu i zbliżenia między prawosławnymi i rzymskimi katolikami, pojmowany jako odpowiedź na wyzwania niesione przez świat islamu. Laureat, profesor filozofii, znawca problemów cywilizacyjnych, jest wykładowcą Uniwersytetu Libańskiego i Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, członkiem rzeczywistym Rosyjskiej Akademii Nauk, założycielem i prezesem Rosyjsko-Libańskiego Domu w Bejrucie, prezesem Otwartego Uniwersytetu Dialog i Cywilizacja, członkiem Światowego Forum Duchowej Kultury, jednym ze światowych liderów procesu zwanego dialogiem kultur i cywilizacji, autorem ponad dwudziestu książek i około trzystu artykułów, dotyczących dialogu cywilizacji i rosyjskiej literatury.
MatuszkęSiergiję (Bujczyk) uhonorowano za trud założenia archiwum monasteru św. Eufrozyny w Połocku oraz wydawniczy, realizowany od 1991 roku. Matuszka jest członkiem rady wydawniczej przy egzarchacie białoruskiej Cerkwi prawosławnej. Pod jej redakcją ukazało się od około pięćdziesięciu pozycji książkowych. Najwybitniejszym jej dziełem jako redaktorki i współautorki jest „Połockojeradowanije” – historia monasteru i żywot św. Eufrozyny Połockiej. Pozycje przygotowywane przez zespół kierowany przez matuszkęSiergiję osiągają wielotysięczne nakłady i wpływają na kształtowanie duchowej kultury Białorusinów w kraju i w Polsce.
O. archimandrytę dr hab. Warsonofiusza (Bazylego Doroszkiewicza), profesora Uniwersytetu w Białymstoku, wyróżniono za uświadomienie polskiemu czytelnikowi źródeł rozłamu chrześcijaństwa na wschodnie i zachodnie w pierwszym tysiącleciu. Jego badania oparte są głównie na dokumentach greckich i łacińskich. Obraz dryfowania dwóch światów chrześcijańskich w przeciwstawnych kierunkach ukazuje zwłaszcza fundamentalna praca „Dzieje Wschodnich Rzymian”. Laureat jest autorem licznych publikacji, między innymi „W cieniu Chalcedonu”, „Monastycyzm bizantyński”, „Cesarz i dogmat” oraz ponad osiemdziesięciu artykułów naukowych.
Na ręce metropolity poczajowskiego Włodzimierza (Moroza), wikariusza diecezji kijowskiej, kapituła chciała przekazać nagrodę Ławrze Poczajowskiej, która w Rzeczypospolitej odegrała znaczącą rolę w kształtowaniu duchowości i tożsamości prawosławnych i odgrywa ją do dziś, za trwanie w wierze na terenie objętym od ćwierćwiecza silnymi konfliktami międzywyznaniowymi.
Stowarzyszeniu Rodzin Ofiar Pomordowanych przez Zbrojne Podziemie w 1946 roku przyznano nagrodę w 70. rocznicę tamtych wydarzeń, za ochronę pamięci o mieszkańcach wówczas spacyfikowanych wsi w obecnych powiatach bielskim i hajnowskim.