– Nagroda Księcia Ostrogskiego jest niemal rówieśniczką Przeglądu Prawosławnego, przy którym istnieje kapituła nagrody. Nagrodę wręczamy dziś po raz dwudziesty pierwszy, a Przegląd wydajemy od dwudziestu pięciu lat – mówiła Anna Radziukiewicz, prezes Fundacji Ostrogskiego 9 maja w hajnowskim soborze Świętej Trójcy podczas wręczenia nagród. Od lat uroczystość ta jest związana z inauguracją międzynarodowego Festiwalu Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej. Eugeniusz Czykwin, przewodniczący kapituły nagrody, redaktor naczelny Przeglądu Prawosławnego, przybliżył postać patrona nagrody, księcia Konstantego Bazylego Ostrogskiego.

   – To nasza praca jako dziennikarzy Przeglądu chyba szczególnie pozwala nam dostrzec ludzi wybitnych, trudzących się wo błago prawosławia, na niwie jego duchowości i kultury oraz  tych, którzy jednają chrześcijan. Bo za to nagroda jest przyznawana – wyjaśniała Anna Radziukiewicz i przedstawiła laureatów.

   Oto dostojni laureaci:

    Walery Aleksiejew, profesora Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, kierujący od piętnastu lat, czyli od chwili utworzenia, Fundacją Jedności Prawosławnych Narodów. Fundacja bardzo aktywnie wspiera Cerkiew w jej misji odrodzenia wiary i kultury. Prowadzi działalność wydawniczą, organizuje znane międzynarodowe konferencje, na których porusza najważniejsze problemy współczesnego prawosławia i przyznaje bardzo prestiżowe nagrody. W Polsce mamy jednego jej laureata – Jego Eminencję Metropolitę Sawę.

   Prof. Dragisza Bojovicz z Serbii, związany z Uniwersytetem w Niszu, specjalista od starej literatury serbskiej i jeden z pierwszych jej badaczy z teologicznego punktu widzenia. Profesor w Centrum Badań Cerkiewnych pracuje nad szóstym już tomem wysoko cenionego rocznika „Crkvene studije”. Opublikował kilkanaście swoich książek i zredagował wiele książek innych autorów.  Ściśle współpracuje z cerkiewną hierarchią, monasterami i seminariami duchownymi. Intelektualizuje współczesną serbską kulturę duchową, wskazuje na mądry związek między nauką a religią.

    Jarosław Charkiewicz, wyrastał w Hajnówce ale i w Bractwie Młodzieży Prawosławnej, będąc nawet jego przewodniczącym. Takie dobre wychowanie pozostawiło na nim trwały ślad. Jarosław Charkiewicz jest sekretarzem wydawnictwa Warszawskiej Metropolii Prawosławnej. Redaguje miesięcznik Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i jest autorem około dwudziestu książek, wśród nich tak znaczących jak „Męczennicy XX wieku” czy „Tobą raduje się całe stworzenie. Matka Boża w ikonografii”.

     Doktor nauk historycznych Grzegorz Jacek Pelica z Łęcznej jest dobrze znany czytelnikom Przeglądu Prawosławnego, na łamach którego zamieszczono wiele jego publikacji o burzliwych dziejach prawosławia na Lubelszczyźnie, w tym akcji burzenia cerkwi w 1938 roku. Grzegorz Jacek Pelica nieustannie tropi zatarte ślady prawosławia na Lubelszczyźnie a jego rozprawa doktorska uzmysławia, jak dramatycznie zdewastowano kulturowo tę ziemię i jak mimo wszystko wiele jest tam do uratowania.

   Nie mogli odebrać nagród Czernobylcy – Jurij Andrejew Ukrainy i ojcowie Nikołaj Jakuszyn z Ukrainy i Władimir Kozak z Białorusi, z powodu pokrycia się uroczystości w Hajnówce z obchodami 65. rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem.

    Jurij Andrejew w kwietniu 1986 był kierownikiem zmiany  w czwartym bloku czarnobylskiej elektrowni, potem w skrajnie trudnych warunkach likwidował skutki radioaktywnego wybuchu. Teraz jest prezesem związku „Czarnobyl Ukrainy”, który opiekuje się ofiarami katastrofy, proponując im pomoc medyczną, duchową i materialną.

  O. Nikołaj Jakuszyn, pracował na stacji atomowej jako ślusarz. Kiedy okazało się, że w całej Ukrainie nie ma duchownego, który miałby odwagę służyć w czarnobylskiej cerkwi  św. Eliasza dla garstki wiernych, którzy wbrew logice i zakazom powrócili do Czarnobyla. O. Nikołaj przyjął święcenia  i nigdy nie opuścił już ani miasta, ani świątyni. Żyje tam jak asceta na rukotwornej pustyni.

    O. Władimir Kozak z Białorusi niesie pomoc ofiarom Czarnobyla. Jemu w znacznej mierze zawdzięczamy akcję Dzieci Czarnobyla, w którą zaangażowało się niegdyś wiele rodzin w naszym kraju.

   W imieniu nagrodzonych głos zabrał prof. Walery Aleksiejew, nawiązując między innymi do kwestii jedności słowiańskich narodów i rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem.